Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Αφροι πρασινοκίτρινου χρώματος

Αγαπημένο μου Ημερολόγιο!

Έχω καιρό να σου γράψω, το ξέρω, σε παραμέλησα η μουλάρα. Σήμερα θα σου τα πω περιεκτικά γιατί κάνουμε επαναλήψεις με τη μαμα-Κούλα η οποία επιμένει ότι το πολύ τσάτιν με τον μπαμπα-Αμερικλάνο μου κατέστρεψε την ορθογραφία.

Πριν κανα διμηνο που λες, αποφάσισα να σου γράψω ένα μυστικό. Αλλά εκεί που έγραφα το είδε η μαμα-Κούλα και έγινε της μπλόγκερ το κάγκελο. Θυμάσαι την καθηγήτρια που μου έστειλε ο μπαμπα-Αμερικλάνος για τα μαθηματικά? Αυτή που συμπάθησε η μαμα-Κουίν αλλά όχι και πολύ η μαμα-Κούλα. Η κυρία Σαλιάγκι! Έμαθα που λες, μη με ρωτάς πώς (μπήκα στο φέισμπουκ του μπαμπα-Αμερικλάνου) ότι τα είχανε! Κανονικά και με το νόμο! Ή μάλλον όχι με το νόμο, αλλά κατάλαβες τι εννοώ.

Ο μπαμπα-Αμερικλάνος ήθελε να μου τη γνωρίσει αλλά χωρίς να το καταλάβει η μαμα-Κούλα και η μαμα-Κουίν. Εξ ου και τα ιδιαίτερα στα μαθηματικά! Τελικά αρραβωνιάστηκαν κι'όλας και όταν με είδε να το γράφω στο ημερολόγιό μου η μαμα-Κούλα, κόντεψε να βγάλει αφρούς. Όταν θυμήθηκε δε την κοτρώνα που φοράει η κυρία Σαλιάγκι οι αφροί πήραν ένα πρασινοκίτρινο χρώμα!

Δεν θα'θελα να πω τι ακολούθησε, γιατί θα γίνουμε ρεζίλι οικογενειακώς. Ας πούμε ότι στη γειτονιά ακούστηκαν λέξεις όπως "ανεπρόκοπος", "γελοιος", "μουλωχτός καλικάτζαρος", και άλλα όμορφα, ενώ η μαμα-Κουίν ήταν η μόνη που κράτησε την ψυχραιμία της και δεν μας μάζεψε η κοινωνική πρόνοια. Τελικά ο σαματάς σταμάτησε όταν ανέφερε ο μπαμπα-Αμερικλάνος κάτι για γούνες και ράμματα και η μαμα-Κούλα αποφάσισε τι καλή κοπέλα που είναι η κυρία Σαλιάγκι.

Τώρα η μαμα-Κούλα δεν μιλάει του μπαμπα-Αμερικλάνου γιατί τις κορόιδεψε, ο μπαμπα-Αμερικλάνος δεν μιλάει στη μαμα-Κουίν γιατί παρήγγειλε σουβλάκια και δεν του πήρε, η κυρία Σαλιάγκι δεν μιλάει σε μένα γιατί της είπα ότι θέλω να διαβάσω αρχαία αντί για μαθηματικά, η μαμα-Κουίν δεν μιλάει σε κανέναν γιατί έφτιαξε μπιφτέκια και δεν έφαγε κανείς από τα νεύρα τους και, τέλος, η μαμα-Κούλα και η κυρία Σαλιάγκι γίνανε κολλητές προεκλογικώς και πιάσανε μαζί τα πανώ και τις ντουντούκες.

Το ξέρω ότι όλα αυτά πρέπει να σου φαίνονται αλλοπρόσαλα, αλλά σκέψου και να τα ζούσες! Πάλι καλά που δεν δίνω Πανελλήνιες φέτος γιατί ούτε με τακούνια δεν θα τον έφτανα τον πάτο.

ΥΓ: Ο μπαμπα-Αμερικλάνος ήρθε για να ψηφίσει (και καλά) και ξαναφυγε. Όσο να πεις όταν λείπει, είναι πιο ήσυχα τα πράγματα εδώ γύρω.