Καλημέρα σας,
σήμερα είμαι λίγο καλύτερα. Είχα ένα μικρό συναχάκι τις προηγούμενες μέρες, δηλαδή από τη Πέμπτη και μετά, όπου και με πήραν οι μαμάδες να πάμε λέει στη κυρία Μάρω να κάνουμε όλοι μαζί εκπομπή. Ήταν να με κρατήσει η νονά Έλενα, αλλά τελικά είχε να συνομιλήσει στο skype με τη Γιαγιά Αντιγόνη και δεν πρόκαμε.
Έτσι οι μαμάδες αρνήθηκαν να με αφήσουν μόνη στο σπίτι. Να σας πω την αλήθεια ήθελα να καλέσω τον Γιαννάκη, να κάτσουμε να φτιάξουμε ποπ κορν και να δούμε το twilight 2, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Ο Γιαννάκης είναι συμμαθητής μου και τον συμπαθώ πάρα πολύ. Με έκανε να νιώσω πολύ καλύτερα από τότε που έφυγε ο Τέλης μαζί με το λαμόγιο τον πατέρα του. Συζητάμε πολύ και νομίζω πως είναι το άλλο μου μισό.
Πάμε τώρα στα της εκπομπής. Φτάνουμε στο σπίτι της κυρίας Μάρως περίπου στις 10. Καθυστερήσαμε λίγο γιατι η μαμά Coula δεν έλεγε να παρατήσει το πιστολάκι των μαλλιών. Σχεδόν την τραβάγαμε από τα μαλλιά για να φύγουμε. Της είπαμε πως δεν θα πάμε σε εκπομπή στη τηλεόραση, άρα δε θα φαίνεται κι έτσι κάπως ηρέμησε και ετοιμάστηκε πιο γρήγορα.
Κάτι τέτοιες στιγμές λατρεύω τη μαμά Koueen που φόρεσε το παντελονάκι της, το μπλουζάκι της και το παλτουδάκι της μαζί με το πιο υπέροχο χαμόγελο που υπάρχει στο διαδίκτυο. Στο δευτερόλεπτο θεά.
Ανοίγει η εκπομπή, με κερνάνε ένα μίλκο και με βάζουν να κάθομαι σε έναν καναπέ και να παρακολουθώ και να μη μιλάω. Εγώ ήθελα να τσατάρω με τη νονά, τη γιαγιά και τις θείες που ήταν όλοι μαζεμένοι στο τσατ, αλλά δεν είχαμε λένε πολλούς υπολογιστές κι έτσι περιορίστηκα να ρωτάω τη μαμα Koueen, τι λένε, τι λένε; τι γράφουνε; τι γράφουνε;
Ένα εκνευριστικό πράγμα που συνέβαινε συνεχώς και ασταμάτητα ήταν το εξής: Κάθε τρεις και λίγο ακουγαμε τη μαμά Coula να λέει: Αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Γιαγια Αντιγόνη, αν ήρθε η αγαπούλα μου ο Μάλερ, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Ρία, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η ΈλεναG, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Ginger, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Αθηνά, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Κάρυ, αχ ήρθε η αγαπούλα μου ο Περσέας, αχ ήρθε η αγαπούλα μου ο σκρουτζάκος και πάει λέγοντας. Μα καλά όλοι αγαπούλες της είναι; Έλεος! Ασε που κάποιο μαρούλι το ανέφερε ως κόρη της! Πληγώθηκα πολύ που έχει κι άλλη κορη, αλλά θέλω να τη γνωρίσω κι ας έχουμε άλλο πατέρα.
Τώρα που είπα πατέρα, θυμήθηκα τον δικό μου! Ήταν κι αυτός εκεί και μας άκουγε. Με παίρνει τηλέφωνο έντρομος και μου λέει: Παιδί μου φτιάξε μια βαλίτσα με πέντε βρακιά και σήκω φύγε από τις τρελές. Αλλά τελικά δεν έφυγα.
Το κλίμα στο σπίτι της κυρίας Μάρως ήταν απίστευτο. Γελούσαμε συνεχώς, γινόταν πανικός, οι ατάκες φεύγανε και στον αέρα και εκτός αέρα, όλοι είχαν πολύ καλή διάθεση και γενικώς επικρατούσε μια ελαφριά χαζομάρα. Ούτε εγώ με τις φίλες μου που πάμε σχολείο δε χαχανίζαμε έτσι.
Η μαμά Coula δεν είχε υπολογιστή και δεν έβλεπε το τσατ. Είναι μεγάλη ψωνάρα. Έπρεπε να τη βλέπατε. Είχε πιάσει ένα μικρόφωνο και δε το άφηνε με τίποτα. Ήθελε να μιλάει συνεχώς και κατέστρεφε όλα τα τραγούδια. Έλεγε συνέχεια, ανοίχτε μου τα μικρόφωνα θέλω να μιλήσω.
Ύστερα της ήρθε η φαεινή ιδέα να πάρει συνέντευξη στη κυρία Μάρω, τύπου Δέκα πλην Ένα. Κανείς δε μπορούσε να της αρνηθεί γιατί είχε πιει δυο μπίρες και τη μαμα Coula τη πειράζει το ποτό. Αν πιει έστω και ένα ποτηράκι, δε σταματάει να μιλάει μετά.
Στη συνέχεια κάποιοι άκουσα ότι παρεξηγήθηκαν κι έφυγαν, γιατί κάποιοι άλλοι βρίζανε στον αέρα και γενικώς κάποια στιγμή επικράτησε μια ένταση που με νύσταξε και μένα. Η μαμά Koueen στην αρχή γελούσε σπαρταριστά και την λατρεύω όταν γελάει έτσι. Μου θυμίζει τη μάνα μου. χαχαχα Μετά ξενέρωσε λίγο με τις αντιπαραθέσεις στον αέρα και στο τσατ, πήρε ένα ποτηράκι κρασί κι έκατσε μαζί μου στη γωνίτσα εμφανώς κουρασμένη και νυσταγμένη.
Οι άλλες ήταν ντούρασελ. Δεν νυστάζανε με τίποτα. Κι εντάξει η κυρία Μάρω, δεν είχε παιδιά. Αλλά εσύ μαμά Coula? Έχεις κι ένα ανήλικο μαζί σου. Νύσταξε επιτέλους να φύγουμε να πάμε σπίτι μας. Όμως πέρναγε καλά και αυτό φαινόταν. Παρόλο που δεν είχε τη δυνατότητα να μιλάει στο τσατ, χάρηκε πολύ που γνώρισε τη κυρία Μάρω και που ήξερε πως ήταν δικοί της αναγνώστες και φίλοι που την ακούσαν και βρίσκονταν στη παρέα αυτή. Ακόμη κι όταν έγιναν παρατράγουδα, έβαλε λίγο τις φωνές αλλά μετά συνήλθε και όλα καλά.
Όταν ψήθηκαν οι πίτσες.....επιτέλους κλείσανε μικρόφωνα και φάγαμε το κατιτίς μας. Η κυρία Μάρω ήταν άψογη οικοδέσποινα και μας έκανε να νιώθουμε πάρα πολύ βολικά και όμορφα. Την ευχαριστούμε πολύ.
Ήταν για λίγο και ο κύριος μουτρος μαζί μας. Φάνηκε πολύ ευγενικός κύριος. Βοήθησε αρκετά στην εκπομπή και είχε πολύ πλάκα. Ήταν ο μόνος που σκέφτηκε να μου φέρει ένα δεύτερο μίλκο όταν όλοι οι άλλοι πίνανε ποτά. Τον ευχαριστώ πολύ.
Κάπως έτσι σε ήπιους τόνους τέλειωσε η εκπομπή αυτή και φύγαμε για το σπίτι. Μπορώ να πω πως πέρασα τέλεια. Ελπίζω τώρα να κάνουμε εκπομπή και πάλι, αυτή τη φορά με τον κύριο evil και τον κύριο golden.
Ευχαριστώ πολύ τη νονά, τη γιαγιά και όλες τις θείες μου που ήταν εκεί να μου συμπαρασταθούν.
σήμερα είμαι λίγο καλύτερα. Είχα ένα μικρό συναχάκι τις προηγούμενες μέρες, δηλαδή από τη Πέμπτη και μετά, όπου και με πήραν οι μαμάδες να πάμε λέει στη κυρία Μάρω να κάνουμε όλοι μαζί εκπομπή. Ήταν να με κρατήσει η νονά Έλενα, αλλά τελικά είχε να συνομιλήσει στο skype με τη Γιαγιά Αντιγόνη και δεν πρόκαμε.
Έτσι οι μαμάδες αρνήθηκαν να με αφήσουν μόνη στο σπίτι. Να σας πω την αλήθεια ήθελα να καλέσω τον Γιαννάκη, να κάτσουμε να φτιάξουμε ποπ κορν και να δούμε το twilight 2, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Ο Γιαννάκης είναι συμμαθητής μου και τον συμπαθώ πάρα πολύ. Με έκανε να νιώσω πολύ καλύτερα από τότε που έφυγε ο Τέλης μαζί με το λαμόγιο τον πατέρα του. Συζητάμε πολύ και νομίζω πως είναι το άλλο μου μισό.
Πάμε τώρα στα της εκπομπής. Φτάνουμε στο σπίτι της κυρίας Μάρως περίπου στις 10. Καθυστερήσαμε λίγο γιατι η μαμά Coula δεν έλεγε να παρατήσει το πιστολάκι των μαλλιών. Σχεδόν την τραβάγαμε από τα μαλλιά για να φύγουμε. Της είπαμε πως δεν θα πάμε σε εκπομπή στη τηλεόραση, άρα δε θα φαίνεται κι έτσι κάπως ηρέμησε και ετοιμάστηκε πιο γρήγορα.
Κάτι τέτοιες στιγμές λατρεύω τη μαμά Koueen που φόρεσε το παντελονάκι της, το μπλουζάκι της και το παλτουδάκι της μαζί με το πιο υπέροχο χαμόγελο που υπάρχει στο διαδίκτυο. Στο δευτερόλεπτο θεά.
Ανοίγει η εκπομπή, με κερνάνε ένα μίλκο και με βάζουν να κάθομαι σε έναν καναπέ και να παρακολουθώ και να μη μιλάω. Εγώ ήθελα να τσατάρω με τη νονά, τη γιαγιά και τις θείες που ήταν όλοι μαζεμένοι στο τσατ, αλλά δεν είχαμε λένε πολλούς υπολογιστές κι έτσι περιορίστηκα να ρωτάω τη μαμα Koueen, τι λένε, τι λένε; τι γράφουνε; τι γράφουνε;
Ένα εκνευριστικό πράγμα που συνέβαινε συνεχώς και ασταμάτητα ήταν το εξής: Κάθε τρεις και λίγο ακουγαμε τη μαμά Coula να λέει: Αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Γιαγια Αντιγόνη, αν ήρθε η αγαπούλα μου ο Μάλερ, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Ρία, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η ΈλεναG, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Ginger, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Αθηνά, αχ ήρθε η αγαπούλα μου η Κάρυ, αχ ήρθε η αγαπούλα μου ο Περσέας, αχ ήρθε η αγαπούλα μου ο σκρουτζάκος και πάει λέγοντας. Μα καλά όλοι αγαπούλες της είναι; Έλεος! Ασε που κάποιο μαρούλι το ανέφερε ως κόρη της! Πληγώθηκα πολύ που έχει κι άλλη κορη, αλλά θέλω να τη γνωρίσω κι ας έχουμε άλλο πατέρα.
Τώρα που είπα πατέρα, θυμήθηκα τον δικό μου! Ήταν κι αυτός εκεί και μας άκουγε. Με παίρνει τηλέφωνο έντρομος και μου λέει: Παιδί μου φτιάξε μια βαλίτσα με πέντε βρακιά και σήκω φύγε από τις τρελές. Αλλά τελικά δεν έφυγα.
Το κλίμα στο σπίτι της κυρίας Μάρως ήταν απίστευτο. Γελούσαμε συνεχώς, γινόταν πανικός, οι ατάκες φεύγανε και στον αέρα και εκτός αέρα, όλοι είχαν πολύ καλή διάθεση και γενικώς επικρατούσε μια ελαφριά χαζομάρα. Ούτε εγώ με τις φίλες μου που πάμε σχολείο δε χαχανίζαμε έτσι.
Η μαμά Coula δεν είχε υπολογιστή και δεν έβλεπε το τσατ. Είναι μεγάλη ψωνάρα. Έπρεπε να τη βλέπατε. Είχε πιάσει ένα μικρόφωνο και δε το άφηνε με τίποτα. Ήθελε να μιλάει συνεχώς και κατέστρεφε όλα τα τραγούδια. Έλεγε συνέχεια, ανοίχτε μου τα μικρόφωνα θέλω να μιλήσω.
Ύστερα της ήρθε η φαεινή ιδέα να πάρει συνέντευξη στη κυρία Μάρω, τύπου Δέκα πλην Ένα. Κανείς δε μπορούσε να της αρνηθεί γιατί είχε πιει δυο μπίρες και τη μαμα Coula τη πειράζει το ποτό. Αν πιει έστω και ένα ποτηράκι, δε σταματάει να μιλάει μετά.
Στη συνέχεια κάποιοι άκουσα ότι παρεξηγήθηκαν κι έφυγαν, γιατί κάποιοι άλλοι βρίζανε στον αέρα και γενικώς κάποια στιγμή επικράτησε μια ένταση που με νύσταξε και μένα. Η μαμά Koueen στην αρχή γελούσε σπαρταριστά και την λατρεύω όταν γελάει έτσι. Μου θυμίζει τη μάνα μου. χαχαχα Μετά ξενέρωσε λίγο με τις αντιπαραθέσεις στον αέρα και στο τσατ, πήρε ένα ποτηράκι κρασί κι έκατσε μαζί μου στη γωνίτσα εμφανώς κουρασμένη και νυσταγμένη.
Οι άλλες ήταν ντούρασελ. Δεν νυστάζανε με τίποτα. Κι εντάξει η κυρία Μάρω, δεν είχε παιδιά. Αλλά εσύ μαμά Coula? Έχεις κι ένα ανήλικο μαζί σου. Νύσταξε επιτέλους να φύγουμε να πάμε σπίτι μας. Όμως πέρναγε καλά και αυτό φαινόταν. Παρόλο που δεν είχε τη δυνατότητα να μιλάει στο τσατ, χάρηκε πολύ που γνώρισε τη κυρία Μάρω και που ήξερε πως ήταν δικοί της αναγνώστες και φίλοι που την ακούσαν και βρίσκονταν στη παρέα αυτή. Ακόμη κι όταν έγιναν παρατράγουδα, έβαλε λίγο τις φωνές αλλά μετά συνήλθε και όλα καλά.
Όταν ψήθηκαν οι πίτσες.....επιτέλους κλείσανε μικρόφωνα και φάγαμε το κατιτίς μας. Η κυρία Μάρω ήταν άψογη οικοδέσποινα και μας έκανε να νιώθουμε πάρα πολύ βολικά και όμορφα. Την ευχαριστούμε πολύ.
Ήταν για λίγο και ο κύριος μουτρος μαζί μας. Φάνηκε πολύ ευγενικός κύριος. Βοήθησε αρκετά στην εκπομπή και είχε πολύ πλάκα. Ήταν ο μόνος που σκέφτηκε να μου φέρει ένα δεύτερο μίλκο όταν όλοι οι άλλοι πίνανε ποτά. Τον ευχαριστώ πολύ.
Κάπως έτσι σε ήπιους τόνους τέλειωσε η εκπομπή αυτή και φύγαμε για το σπίτι. Μπορώ να πω πως πέρασα τέλεια. Ελπίζω τώρα να κάνουμε εκπομπή και πάλι, αυτή τη φορά με τον κύριο evil και τον κύριο golden.
Ευχαριστώ πολύ τη νονά, τη γιαγιά και όλες τις θείες μου που ήταν εκεί να μου συμπαρασταθούν.
